My chcemy Wiosny! My chcemy słońca! Ciepła i gorąca!
28 marca 2011 | admin
21 marca to pierwszy dzień astronomicznej wiosny. Wiosna zaś to początek Nowego cyklu życia, to pożegnanie długiej zimy, to czas budzenia się do życia. Jednym z polskich zwyczajów związanych z tym dniem jest topienie symbolizującej zimę Marzanny. Początki tego zwyczaju sięgają co najmniej XV wieku.
Dawniej z Marzanną obchodzono się bardzo surowo. Po obejściu domów z taką kukłą, wychodzono za wieś i przy rzece, stawie czy potoku, podpalano ją i następnie wrzucano do wody. Po pozbyciu się ze wsi Marzanny–zimy, uroczyście wnoszono gaik – zieloną gałąź, obwieszoną jajkami, wstążkami – symbolizujący wiosnę. Obrzęd miał spowodować odejście zimy, zakończenie uśpienia całej przyrody.
Tak więc, aby zwyczaj zachować uczniowie z klas 0 – III wraz ze swoimi wychowawczyniami udali się nad pobliski staw, aby pożegnać zimę, a przywołać upragnioną wiosnę. Wodzirejem barwnego i radosnego korowodu była wychowawczyni klasy III, która w swoim zielonym stroju wyglądała jak Pani Wiosna. Jej wychowankowie również zadbali o wiosenne akcenty w ubiorze.
Dzieciaki miały co robić, gdyż trzeba było pozbyć się aż trzech sztuk Marzanny, ale poradzili sobie znakomicie i od poniedziałku mamy WIOSNĘ!
My chcemy Wiosny! My chcemy słońca! Ciepła i gorąca!
Takie głosy mogli usłyszeć mieszkańcy Krzczonowa w poniedziałkowe południe. Okrzykom towarzyszyły wesołe pląsy, śpiewy i zabawy.
MARZANNA
Słomiany chochole, związany powrozem,
Dość nas umęczyłeś i śniegiem i mrozem.
(…)
Niech wiosenne słonko wzbije się po niebie,
W tej wezbranej rzece utopimy ciebie.
Ruszamy gromadą, wesołym pochodem.
(…)
Wrzucimy do wody niedobrą boginię,
Niech prędko do morza zła zima odpłynie.
(…)
Na przyjęcie wiosny otwórzmy ramiona!
A teraz, gdy zima poszła już daleko