My chcemy Wiosny! My chcemy słońca! Ciepła i gorąca!

28 marca 2011 | admin

21 marca to pierwszy dzień astronomicznej wiosny. Wiosna zaś to początek Nowego cyklu życia, to pożegnanie długiej zimy, to czas budzenia się do życia. Jednym z polskich zwyczajów związanych z tym dniem jest topienie symbolizującej zimę Marzanny. Początki tego zwyczaju sięgają co najmniej XV wieku.

Dawniej z Marzanną obchodzono się bardzo  surowo.  Po obejściu domów z taką kukłą, wychodzono za wieś i przy rzece, stawie czy potoku, podpalano ją i następnie wrzucano do wody. Po pozbyciu się ze wsi Marzanny–zimy, uroczyście wnoszono gaik – zieloną gałąź, obwieszoną jajkami, wstążkami – symbolizujący wiosnę. Obrzęd miał spowodować odejście zimy, zakończenie uśpienia całej przyrody.

Tak więc, aby zwyczaj zachować uczniowie z klas 0 – III wraz ze swoimi wychowawczyniami udali się nad pobliski staw, aby pożegnać zimę, a przywołać upragnioną wiosnę.  Wodzirejem barwnego i radosnego korowodu była wychowawczyni klasy III, która w swoim zielonym stroju wyglądała jak Pani Wiosna. Jej wychowankowie również zadbali o wiosenne akcenty w ubiorze.

Dzieciaki miały co robić, gdyż  trzeba było pozbyć się aż trzech sztuk Marzanny, ale poradzili sobie znakomicie i od poniedziałku mamy WIOSNĘ!

My chcemy Wiosny! My chcemy słońca! Ciepła i gorąca!

Takie głosy mogli usłyszeć mieszkańcy Krzczonowa w poniedziałkowe południe. Okrzykom towarzyszyły wesołe pląsy, śpiewy i zabawy.

MARZANNA

Słomiany chochole, związany powrozem,

Dość nas umęczyłeś i śniegiem i mrozem.

(…)

Niech wiosenne słonko wzbije się po niebie,

W tej wezbranej rzece utopimy ciebie.

Ruszamy gromadą, wesołym pochodem.

(…)

Wrzucimy do wody niedobrą boginię,

Niech prędko do morza zła zima odpłynie.

(…)

Na przyjęcie wiosny otwórzmy ramiona!

A teraz, gdy zima poszła już daleko